ICO در مقابل STO در مقابل IEO: درک روش‌های جمع‌آوری سرمایه رمزنگاری

ICO در مقابل STO در مقابل IEO: درک روش‌های جمع‌آوری سرمایه رمزنگاری

ICO در مقابل STO در مقابل IEO: درک روش‌های جمع‌آوری سرمایه رمزنگاری

معرفی

ارزهای رمزپایه و فناوری بلاک چین طرز تفکر ما را در مورد جذب سرمایه متحول کرده است. در گذشته، روش‌های سنتی مانند سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا عرضه‌های عمومی اولیه (IPOs) برای استارت‌آپ‌هایی که به دنبال جمع‌آوری سرمایه هستند، معمول بود. اما اکنون موج جدیدی از روش‌های جمع‌آوری سرمایه در قالب پیشنهادات اولیه سکه (ICO)، پیشنهادات توکن امنیتی (STOs) و پیشنهادات مبادله اولیه (IEO) ظهور کرده است.

این رویکردهای نوآورانه دنیایی از فرصت‌ها را برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران به طور یکسان گشوده است و فرصت‌های هیجان‌انگیزی را برای مشارکت در این چشم‌انداز دیجیتالی به سرعت در حال تحول ارائه می‌دهد. با این حال، با وجود بسیاری از اصطلاحات و کلمات اختصاری در اطراف، درک تفاوت‌های بین ICO، STO و IEO می‌تواند چالش برانگیز باشد.

در این پست وبلاگ، با بررسی تعاریف، تفاوت‌های کلیدی، مزایا و معایب و همچنین ارائه نمونه‌هایی از کمپین‌های موفق، این روش‌های جمع‌آوری سرمایه ارزهای دیجیتال را ابهام زدایی می‌کنیم. چه یک کارآفرین مشتاق باشید و چه سرمایه‌گذاری که به دنبال راه‌های سرمایه‌گذاری جدید در بازار کریپتو است – این مقاله اینجاست تا شما را در تمام این موارد راهنمایی کند.

پس دست و پنجه نرم کن! بیایید به دنیای جذاب ICO ها در مقابل STOs در مقابل IEO ها شیرجه بزنیم و کشف کنیم که کدام روش ممکن است بهترین نیازهای شما را برآورده کند!

ICO چیست؟

اگر با دنیای ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین همراه بوده اید، به احتمال زیاد با اصطلاح ICO برخورد کرده اید. اما ICO دقیقا چیست؟ به زبان ساده، مخفف عبارت Initial Coin Offering است. مشابه IPO (عرضه عمومی اولیه) در امور مالی سنتی، یک ICO به شرکت ها اجازه می دهد تا با ارائه توکن های دیجیتال یا سکه های خود به سرمایه گذاران، سرمایه جمع آوری کنند.

1. برای شرکت در یک ICO، سرمایه‌گذاران معمولاً باید این توکن‌ها را با استفاده از ارزهای رمزپایه معتبر مانند بیت‌کوین یا اتریوم خریداری کنند. این توکن ها نشان دهنده یک سهم در پروژه یا شرکت هستند و پس از توسعه می توانند در اکوسیستم آن استفاده شوند.

2. یکی از مزایای کلیدی ICO ها این است که راهی را برای استارتاپ ها و پروژه ها فراهم می کنند تا بتوانند منابع مالی خود را بدون عبور از راه های سنتی مانند سرمایه گذاران خطرپذیر یا بانک ها تامین کنند. این امر فرصت های جمع آوری کمک های مالی را دموکراتیک می کند و درها را برای بازیکنان کوچکتر با ایده های نوآورانه باز می کند.

3. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که سرمایه گذاری در ICO ها با سهم منصفانه از خطرات نیز همراه است. فقدان مقررات به این معنی است که کلاهبرداری ها و پروژه های تقلبی می توانند به راحتی از سرمایه گذاران بی خبر سوء استفاده کنند. قبل از سرمایه‌گذاری پولی که به سختی به دست آورده‌اید در هر پروژه‌ای، دقت و کوشش ضروری است.

4. یکی دیگر از عواملی که ICOها را از سایر روش‌های جمع‌آوری سرمایه متمایز می‌کند، ماهیت جهانی آن‌ها است – هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد، بدون توجه به موقعیت جغرافیایی یا پیشینه مالی‌اش، می‌تواند در آن شرکت کند. این امر به رشد سریع و محبوبیت این روش در سال های اخیر کمک کرده است.

5. علاوه بر این، از آنجایی که اکثر ICO ها بر روی پلتفرم های بلاک چین مانند اتریوم کار می کنند، شرکت کنندگان از شفافیت و تغییر ناپذیری بهره مند می شوند – همه تراکنش ها در یک دفتر کل غیرمتمرکز ثبت می شوند که امنیت را در مقایسه با سیستم های سنتی افزایش می دهد.

6.

در زمان‌های اخیر نگرانی‌هایی در مورد بررسی‌های نظارتی پیرامون پیشنهادات ارزهای دیجیتال از جمله پیامدهای قانونی بالقوه در مورد قوانین اوراق بهادار وجود داشته است.

به همین دلیل است که مدل دیگری به نام ارائه توکن امنیتی (STOs) به عنوان یک جایگزین تنظیم‌شده‌تر ظاهر شد.

7.

علی‌رغم این چالش‌هایی که ICos با آن مواجه است، به دلیل دسترسی بی‌نظیر، دسترسی جهانی و پتانسیل بازدهی بالا، یکی از راه‌های محبوب برای کسب‌وکارهایی است که به دنبال جذب سرمایه هستند.

ICOها در جمع آوری کمک مالی انقلابی ایجاد کرده اند

STO چیست؟

پیشنهادات توکن امنیتی (STOs) یک روش نسبتاً جدید برای جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است. بر خلاف پیشنهادات اولیه سکه (ICO) که توکن های ابزاری را ارائه می دهند، STO ها شامل صدور توکن های امنیتی است که نشان دهنده مالکیت یا سرمایه گذاری در یک دارایی اساسی است. به زبان ساده، STOها مانند اوراق بهادار دیجیتالی هستند که با مقررات مالی موجود مطابقت دارند.

برای درک بهتر STOها، اجازه دهید آن را به اجزای اصلی آن تقسیم کنیم. اول از همه، توکن‌های امنیتی با توکن‌های کاربردی متفاوت هستند، زیرا دارای ارزش ذاتی هستند و توسط دارایی‌های دنیای واقعی مانند سهام، اوراق قرضه یا کالاها پشتیبانی می‌شوند. این ویژگی باعث می شود که آنها بیشتر به اوراق بهادار سنتی مانند سهام یا اوراق قرضه شبیه شوند.

فرآیند راه‌اندازی STO شبیه به ICO است اما با الزامات انطباق اضافی. شرکت هایی که به دنبال انجام STO هستند باید به چارچوب های نظارتی تعیین شده توسط مقامات دولتی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) در ایالات متحده پایبند باشند. این مقررات حفاظت از سرمایه گذاران را تضمین می کند و فعالیت های کلاهبرداری را در فضای رمزنگاری کاهش می دهد.

یکی از مزیت‌های اصلی اجرای STO افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران به دلیل رعایت مقررات است. ارائه توکن‌های امنیتی، حقوق و حمایت‌هایی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند که با سرمایه‌گذاری‌های سنتی اوراق بهادار همراه است - چیزی که اغلب در ICOها وجود ندارد.

مزیت دیگر افزایش نقدینگی در مقایسه با روش های سنتی تامین مالی سرمایه گذاری خطرپذیر است. با انتشار توکن‌های امنیتی در پلتفرم‌های بلاک چین، شرکت‌ها می‌توانند بدون محدودیت‌های جغرافیایی از یک مجموعه جهانی از سرمایه‌گذاران بالقوه بهره ببرند و در عین حال از شفافیت بهبود یافته و کاهش واسطه‌ها نیز بهره ببرند.

با این حال، برخی از اشکالات مرتبط با STO نیز وجود دارد. هزینه های انطباق مربوط به برآورده کردن الزامات نظارتی، راه اندازی STO را گران تر از انجام ICO می کند. علاوه بر این، صلاحیت مشارکت برای سرمایه‌گذاری در این پیشنهادها ممکن است به دلیل معیارهای اعتبارسنجی سخت‌گیرانه‌تر تحمیل‌شده توسط تنظیم‌کننده‌ها محدود شود.

با وجود این چالش ها، چندین نمونه موفق در حوزه ارائه توکن های امنیتی از زمان آغاز به کار آنها در چند سال پیش ظهور کرده اند. برای مثال، بسیاری از پروژه‌های املاک و مستغلات از STO به عنوان ابزاری برای تقسیم مالکیت و جذب سرمایه‌گذاران بین‌المللی استفاده کرده‌اند.

پیشنهادات توکن امنیتی (STOs) بیشتر را نشان می دهد

IEO چیست؟

Initial Exchange Offering یا IEO یک روش نسبتاً جدید برای جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است. مشابه ICOها و STOها، IEO به پروژه های بلاک چین اجازه می دهد تا با انتشار توکن ها، سرمایه خود را افزایش دهند. با این حال، تفاوت های کلیدی وجود دارد که IEO ها را متمایز می کند.

در یک IEO، فروش توکن بر روی یک پلت فرم مبادله ارز دیجیتال انجام می شود. این بدان معناست که به جای اینکه سرمایه گذاران وجوه خود را مستقیماً به آدرس کیف پول تیم پروژه مانند ICO یا STO ارسال کنند، از طریق پلتفرم صرافی توکن ها را خریداری می کنند.

یکی از مزایای اصلی انجام IEO این است که سطح بالاتری از امنیت را هم برای سرمایه گذاران و هم برای پروژه ها ارائه می دهد. از آنجایی که فروش توکن در یک پلتفرم صرافی قابل اعتماد انجام می‌شود، سرمایه‌گذاران می‌توانند اطمینان بیشتری داشته باشند که در یک پروژه قانونی با دقت لازم از سوی صرافی شرکت می‌کنند.

یکی دیگر از مزایای راه اندازی IEO دسترسی به مجموعه بزرگتری از سرمایه گذاران بالقوه است. پایگاه کاربری صرافی به این پروژه در معرض دید و اعتبار فوری قرار می دهد و شانس آن را برای جذب شرکت کنندگان علاقه مندی که ممکن است در غیر این صورت از آن آگاه نبوده اند، افزایش دهد.

علاوه بر این، شرکت در یک IEO اغلب با مزایای اضافی برای سرمایه گذاران همراه است. اینها ممکن است شامل قیمت‌های توکن با تخفیف یا پاداش‌های انحصاری باشد که منحصراً در طول دوره پیشنهاد اولیه ارائه می‌شوند.

از طرف دیگر، یکی از معایب راه‌اندازی یک IEO کنترل محدود بر توزیع توکن است. برخلاف ICOها که توکن‌ها می‌توانند آزادانه بین حامیان و حامیان اولیه قبل از فهرست شدن در صرافی‌ها توزیع شوند، در اغلب موارد با IEO همه توکن‌ها در طی رویداد فروش عمومی در پلتفرم انتخابی فروخته می‌شوند.

علاوه بر این، از آنجایی که صرافی‌ها برای فروش توکن‌ها از طریق پلتفرم‌های خود هزینه دریافت می‌کنند، انجام IEO در مقایسه با سایر روش‌های جمع‌آوری سرمایه مانند ICO یا حتی STO می‌تواند گران‌تر باشد.

اگرچه در مقایسه با ICOS و STO هنوز نسبتاً جدید است، پیشنهادات اولیه تبادل (IEO) چندین مزیت از جمله اقدامات امنیتی پیشرفته ارائه شده توسط صرافی‌های معتبر ارزهای دیجیتال و دسترسی آسان‌تر برای سرمایه‌گذاران بالقوه را ارائه می‌دهد. موفقیت IEO هایی مانند بایننس لانچ پد نشان داده است

تفاوت های کلیدی بین ICO، STO و IEO

وقتی صحبت از جمع‌آوری سرمایه در دنیای رمزارز می‌شود، سه روش محبوب وجود دارد که توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده‌اند: پیشنهادات اولیه سکه (ICO)، پیشنهادات توکن امنیتی (STOs)، و پیشنهادات مبادله اولیه (IEO). اگرچه ممکن است در نگاه اول شبیه به هم به نظر برسند، اما هر یک از این روش ها ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. بیایید به تفاوت های کلیدی بین ICO، STO و IEO بپردازیم.

1. انطباق با مقررات:
یکی از تمایزات عمده در انطباق با مقررات نهفته است. ICO ها اغلب تنظیم نشده هستند یا در محدوده خاکستری مقررات فعالیت می کنند. از سوی دیگر، STOها مشمول قوانین سختگیرانه اوراق بهادار هستند زیرا شامل ارائه توکن هایی می شود که نشان دهنده مالکیت یک دارایی اساسی مانند سهام یا بدهی است. به طور مشابه، IEO ها همچنین نیاز به رعایت مقررات دارند زیرا صرافی ها به عنوان واسطه برای فروش توکن عمل می کنند.

2. حمایت از سرمایه گذار:
از نظر اقدامات حمایتی از سرمایه گذار، ICOها به دلیل ماهیت غیرقانونی خود، معمولاً فاقد شفافیت و پاسخگویی هستند. این امر سرمایه گذاران را در برابر کلاهبرداری و فعالیت های متقلبانه آسیب پذیر می کند. در مقابل، هر دو STO و IEO از طریق پایبندی به چارچوب های نظارتی و الزامات افشای اجباری، حفاظت بیشتری از سرمایه گذاران ارائه می دهند.

3. دسترسی به بازار:
در حالی که ICO ها نقطه ورود نسبتاً آسانی را برای پروژه هایی که به دنبال سرمایه هستند فراهم می کنند زیرا هر کسی می تواند با خرید توکن ها به طور مستقیم از خود تیم پروژه در مرحله فروش توکن شرکت کند، STO و IEO به ترتیب نیاز به مشارکت از طریق پلتفرم های تنظیم شده یا مبادلات دارند.

4. پشتوانه دارایی:
تفاوت قابل توجه دیگر در پشتوانه دارایی است. در مدل ICO، توکن ها لزوماً هیچ دارایی ملموسی را نشان نمی دهند. بلکه ارزش را از حدس و گمان در مورد تقاضای آتی برای محصولات/خدمات ارائه شده توسط تیم پروژه به دست می آورند. برعکس، توکن‌های امنیتی صادر شده در طی یک STO حقوق مالکیت قانونی بر دارایی‌های دنیای واقعی مانند سهام شرکت یا دارایی‌های فیزیکی را نشان می‌دهند.

5.

نقدینگی:
نقدینگی در تجارت دارایی های دیجیتال پس از پایان دوره فروش اولیه آنها بسیار مهم است. توکن‌های ICO اغلب با چالش‌های نقدینگی مواجه می‌شوند، زیرا عمدتاً بر اساس مقررات کمتر یا کمتر معامله می‌شوند

مزایا و معایب ICO ها

ICO ها یا همان پیشنهادات اولیه سکه، محبوبیت قابل توجهی در دنیای جذب سرمایه ارزهای دیجیتال به دست آورده اند. این روش به استارتاپ ها اجازه می دهد تا با ارائه توکن های دیجیتال به سرمایه گذاران در ازای دریافت بودجه، سرمایه خود را افزایش دهند. در حالی که ICO ها چندین مزیت دارند، معایبی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند.

یکی از مزایای کلیدی ICO ها دسترسی به آنها است. برخلاف روش‌های سنتی جمع‌آوری سرمایه مانند سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز یا IPOها، ICOها به هر کسی که اتصال اینترنت و کیف پول رمزنگاری‌شده دارند، اجازه می‌دهند در آن شرکت کنند. این دموکراتیزه کردن فرصت های سرمایه گذاری راه های جدیدی را برای سرمایه گذاران و کارآفرینان باز کرده است.

مزیت دیگر پتانسیل تامین مالی سریع است. روش‌های سنتی جمع‌آوری سرمایه ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد، در حالی که کمپین‌های ICO می‌توانند در عرض چند روز یا حتی چند ساعت به اهداف مالی خود برسند. این طبیعت سریع به استارت آپ ها این توانایی را می دهد که به سرعت سرمایه های مورد نیاز برای توسعه و رشد را تضمین کنند.

علاوه بر این، ICO ها دسترسی جهانی را فراهم می کنند. از آنجایی که آنها بر روی فناوری بلاک چین کار می کنند، سرمایه گذاران از سراسر جهان می توانند بدون هیچ محدودیت جغرافیایی در یک کمپین ICO شرکت کنند. این مجموعه جهانی از سرمایه گذاران بالقوه، شانس جذب سرمایه قابل توجهی را افزایش می دهد.

با این حال، در نظر گرفتن برخی از معایب در مورد ICO ضروری است. یکی از نگرانی های اصلی عدم قطعیت نظارتی است. از آنجایی که دولت‌ها در سرتاسر جهان با نحوه تنظیم موثر ارزهای دیجیتال و فروش توکن دست و پنجه نرم می‌کنند، هنوز دستورالعمل‌ها و مقررات روشنی در مورد کمپین‌های ICO وجود ندارد.

علاوه بر این، هنگام سرمایه‌گذاری در پروژه ICO، دقت لازم بسیار مهم می‌شود، زیرا کلاهبرداری‌ها و فعالیت‌های متقلبانه در این فضا رایج است. سرمایه گذاران باید قبل از تعهد وجوه خود، پروژه ها را به دقت ارزیابی کنند زیرا بسیاری از استارتاپ ها پس از راه اندازی توکن های خود به دلیل اجرای ضعیف یا سوء مدیریت شکست می خورند.

علاوه بر این، نوسانات عامل خطر دیگری است که با سرمایه گذاری در ICOها مرتبط است، زیرا قیمت های توکن اغلب در طول و پس از پایان کمپین عرضه اولیه سکه، نوسانات قابل توجهی را تجربه می کنند. ماهیت غیرقابل پیش بینی به این معنی است که اگر سرمایه گذاران شرایط بازار را به دقت زیر نظر نگیرند، ممکن است با ضررهای قابل توجهی مواجه شوند.

در نتیجه، ICOها مزایای بزرگی مانند دسترسی، تأمین مالی سریع و دسترسی جهانی را ارائه می دهند. با این حال، عدم وضوح نظارتی، پتانسیل

مزایا و معایب STOs

STOها یا پیشنهادات توکن امنیتی، در چشم انداز جذب سرمایه ارزهای دیجیتال به عنوان جایگزینی تنظیم شده برای ICOها محبوبیت پیدا کرده اند. این رویکرد نوآورانه چندین مزیت را برای ناشران و سرمایه گذاران ارائه می دهد. با این حال، مانند هر فرصت سرمایه گذاری، برخی از معایب نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.

یکی از مزیت های اصلی STO ها مطابقت آنها با مقررات اوراق بهادار است. برخلاف ICOها که اغلب در یک منطقه خاکستری نظارتی عمل می‌کنند، توکن‌های امنیتی توسط دارایی‌های دنیای واقعی مانند سهام سهام یا حقوق درآمد پشتیبانی می‌شوند. این افزایش سطح شفافیت و پاسخگویی حمایت بیشتری از سرمایه گذاران را فراهم می کند و خطر تقلب را کاهش می دهد.

علاوه بر این، STOها نقدینگی بیشتری را در مقایسه با روش های سنتی تامین مالی سرمایه گذاری خطرپذیر ارائه می دهند. با توکن کردن دارایی ها در بلاک چین، صادرکنندگان می توانند مالکیت را جزئی کرده و تجارت بازار ثانویه را تسهیل کنند. این امر راه های جدیدی را برای سرمایه گذاران برای خرید و فروش توکن ها بدون نیاز به انتظار برای یک رویداد خروج مانند IPO یا خرید باز می کند.

یکی دیگر از مزایای STO ها پتانسیل دسترسی جهانی است. با توجه به اینکه ICOها به دلیل ماهیت غیرقانونی خود با نظارت فزاینده ای از سوی تنظیم کننده ها در سراسر جهان مواجه هستند، توکن های امنیتی گزینه سازگارتری را ارائه می دهند که می تواند سرمایه گذاران نهادی را که ممکن است برای شرکت در غرب وحشی ICO ها مردد بوده اند، جذب کند.

با این حال، علیرغم این مزایا، معایبی نیز در ارتباط با STO وجود دارد. یکی از ایرادهای مهم هزینه بالاتر انجام STO در مقایسه با ICO است. هزینه های قانونی به تنهایی می تواند قابل توجه باشد زیرا ناشران باید از مقررات مختلف اوراق بهادار در هر دو سطح ملی و بین المللی پیروی کنند.

علاوه بر این، برخلاف ICO که هر کسی می‌تواند بدون توجه به وضعیت مالی یا محدودیت‌های موقعیت مکانی خود در آن شرکت کند (در بیشتر موارد)، STOها معمولاً به دلیل الزامات قانونی، شرکت‌کنندگان را ملزم می‌کنند که معیارهای واجد شرایط بودن خاصی را رعایت کنند. این معیارها ممکن است شامل استانداردهای اعتبارسنجی یا محدودیت های جغرافیایی بسته به قوانین محلی باشد.

نکته آخر اما مهم این است که در حالی که توکن های امنیتی از طریق نظارت نظارتی محافظت بیشتری برای سرمایه گذاران ایجاد می کنند، این همچنین به معنای کاهش انعطاف پذیری در مقایسه با توکن های ابزاری است که معمولاً در ICO ها استفاده می شود. بسته به شرایط توکن امنیتی، ممکن است محدودیت هایی در قابلیت انتقال و

مزایا و معایب IEO

IEO ها یا Initial Exchange Offerings محبوبیت قابل توجهی در دنیای جذب سرمایه ارزهای دیجیتال به دست آورده اند. این پیشنهادات مجموعه ای منحصر به فرد از مزایا و معایب را هم برای سرمایه گذاران و هم برای پروژه هایی که به دنبال جذب سرمایه هستند، ارائه می دهد. بیایید نگاهی دقیق تر به برخی از این مزایا و معایب بیندازیم.

یکی از مزایای IEO ها افزایش سطح اعتماد آنها در مقایسه با ICOها است. از آنجایی که صرافی‌ها به نمایندگی از سرمایه‌گذاران، بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند، به از بین بردن کلاهبرداری‌های احتمالی و پروژه‌های تقلبی کمک می‌کند. این فرآیند بررسی یک لایه امنیتی اضافی برای شرکت‌کنندگان اضافه می‌کند و ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری در توکن‌های ناشناخته را کاهش می‌دهد.

مزیت دیگر نقدینگی فوری است که IEO ها ارائه می کنند. برخلاف ICOهای سنتی که در آن سرمایه‌گذاران اغلب مجبور بودند برای فهرست‌بندی در صرافی‌ها منتظر بمانند، فروش توکن از طریق صرافی فرصت‌های معاملاتی فوری را پس از پایان فروش تضمین می‌کند. این به مشارکت‌کنندگان اولیه امکان می‌دهد تا توکن‌های خود را تقریباً بلافاصله پس از خرید بخرند یا بفروشند.

علاوه بر این، IEO ها می توانند به طور قابل توجهی در معرض دید بازار پروژه ها را افزایش دهند. با انجام فروش توکن در یک پلتفرم صرافی معتبر، استارت‌آپ‌ها به پایگاه کاربری گسترده‌ای که از قبل در آن پلتفرم‌ها وجود دارد، دسترسی پیدا می‌کنند. این به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به ایجاد یک انجمن از ابتدا، به یک مجموعه مشتریان موجود که ممکن است به پروژه‌شان علاقه‌مند باشند، دسترسی داشته باشند.

با این حال، معایب مرتبط با IEO ها نیز وجود دارد که باید قبل از غواصی با سر در نظر گرفته شود. یکی از معایب اصلی مشارکت محدود سرمایه گذاران به دلیل محدودیت های جغرافیایی است که توسط صرافی های خاصی که میزبان این پیشنهادات هستند، اعمال می شود. همه سرمایه گذاران در سراسر جهان ممکن است به شرکت در هر IEO فهرست شده در پلتفرم های خاص دسترسی نداشته باشند.

علاوه بر این، انجام یک IEO مستلزم همکاری با صرافی‌های ارزهای دیجیتال است که اغلب هزینه‌ای را به همراه دارد – یکی از جنبه‌های مربوط به فهرست‌بندی هزینه‌ها. برخی از صرافی‌ها هزینه‌های قابل‌توجهی را دریافت می‌کنند که استارت‌آپ‌ها باید آن‌ها را در برنامه‌های جذب سرمایه خود لحاظ کنند. در غیر این صورت، ممکن است تخصیص سرمایه آنها را کاهش دهد یا منابع آنها را برای اهداف توسعه کاهش دهد.

علاوه بر این، در حالی که فرآیندهای IEO به طور کلی از ICO ها امن تر هستند زیرا تحت غربالگری دقیق قرار می گیرند، مهم است که توجه داشته باشید که حتی مبادلات نیز ممکن است اشتباه کنند. وجود دارد

نمونه هایی از ICO های موفق

1. اتریوم: یکی از شناخته شده ترین و موفق ترین ICO تا به امروز، ICO های اتریوم است که در سال 2014 بیش از $18 میلیون جمع آوری کرد. هدف این پروژه ایجاد یک پلت فرم غیرمتمرکز برای ساخت قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) بود. امروزه اتریوم به دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار تبدیل شده است و صنعت بلاک چین را متحول کرده است.

2. ریپل: یک ICO بسیار موفق دیگر توسط آزمایشگاه های ریپل در سال 2013 انجام شد و تقریباً $90 میلیون جمع آوری کرد. ریپل قصد داشت با استفاده از ارز دیجیتال XRP، انتقال پول بین المللی سریع و کم هزینه را ارائه دهد. از آن زمان، ریپل با موسسات مالی بزرگ در سراسر جهان شراکت ایجاد کرده است و آن را به یکی از بازیگران پیشرو در بازار جهانی حواله تبدیل کرده است.

3. EOS: EOS که در ژوئن 2017 به عنوان یک ICO راه اندازی شد، حدود $4 میلیارد را طی یک فروش توکن یک ساله جمع آوری کرد. هدف EOS ارائه یک پلت فرم بلاک چین مقیاس پذیر برای توسعه DApp با عملکرد و انعطاف پذیری بالا است. به دلیل توانایی آن در مدیریت برنامه های کاربردی در مقیاس بزرگ و در عین حال حفظ کارایی، در بین توسعه دهندگان محبوبیت پیدا کرده است.

4. NEO: اغلب به عنوان اتریوم چین شناخته می شود، NEO ICO خود را در سال 2016 نگه داشت و در آن زمان بیش از $5 میلیون جمع آوری کرد. NEO پلتفرمی را برای توسعه قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز مشابه اتریوم ارائه می‌کند، اما از طریق ویژگی هویت دیجیتال خود بر روی انطباق با مقررات تمرکز دارد. محبوبیت قابل توجهی در جامعه بلاک چین به دست آورده است.

5. Filecoin: در سپتامبر 2017، Filecoin یکی از بزرگترین ICOهای ثبت شده را تکمیل کرد و $257 میلیون سرمایه گذار در سراسر جهان جمع آوری کرد. هدف Filecoin ایجاد یک شبکه ذخیره سازی غیرمتمرکز است که در آن کاربران می توانند فضای هارد دیسک استفاده نشده خود را اجاره کنند یا با استفاده از رمز بومی FIL خود، فضای ذخیره سازی را از دیگران خریداری کنند.

6. کوین بیس: اگرچه کوین بیس خود یک ICO نیست، اما قبل از تبدیل شدن به یکی از بزرگترین صرافی‌های ارزهای دیجیتال در جهان که ارزش آن میلیاردها دلار است، با موفقیت از طریق شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در مراحل اولیه خود تأمین مالی کرد.

7. Tezos: ICO Tezos در جولای 2017 برگزار شد

نمونه هایی از STO های موفق

1. Polymath – Polymath پلتفرمی است که ایجاد، صدور و مدیریت توکن های امنیتی را امکان پذیر می کند. یکی از موفق ترین پیشنهادات توکن امنیتی (STO) را در سال 2018 انجام داد که بیش از $75 میلیون جمع آوری کرد. هدف این پروژه ایجاد انقلابی در بازار سنتی اوراق بهادار با ارائه یک زیرساخت ایمن و سازگار برای توکن سازی دارایی ها است.

2. tZero – tZero یک سیستم معاملاتی جایگزین و زیرمجموعه Overstock.com است که بر پیشنهادات توکن امنیتی تمرکز دارد. tZero در STO خود توانست حدود $134 میلیون از سرمایه گذاران معتبر در سراسر جهان جذب کند. هدف این شرکت ایجاد بازار سرمایه کارآمدتر و شفاف تر از طریق فناوری بلاک چین است.

3. Spice VC – Spice VC یکی از اولین صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر توکن شده را از طریق مدل STO به نام «سرمایه خطرپذیر مایع» راه اندازی کرد. آنها با انتشار اوراق بهادار دیجیتالی با پشتوانه دارایی‌های واقعی، بیش از $5 میلیون را ظرف چند دقیقه طی کمپین جمع‌آوری سرمایه خود جمع‌آوری کردند.

4. هاربر - هاربر نمونه قابل توجه دیگری در دنیای STOها است زیرا یک پلتفرم انطباق برای ارائه ارائه اوراق بهادار دیجیتال ارائه می دهد. چارچوب Regulated Token (R-Token) خود آنها در راه اندازی موفقیت آمیز چندین پروژه رمز امنیتی بر روی پلتفرم خود نقش اساسی داشت.

5. Blockchain Capital – Blockchain Capital یکی از شرکت‌های پیشگام برای انجام STO با توکن‌های BCAP خود در سال 2017 شد. این صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر $10 میلیون سرمایه‌گذاران واجد شرایط را جمع‌آوری کرد و به آنها حقوق مالکیت کسری همراه با فرصت‌های اشتراک سود را ارائه داد.

6. Security Token Group – Security Token Group خدمات مشاوره ای را برای شرکت هایی که به دنبال راه اندازی پیشنهادات توکن امنیتی (STO) هستند ارائه می دهد. آنها به مشتریان متعددی کمک کرده‌اند تا الزامات نظارتی را دنبال کنند و در عین حال از رعایت استانداردهای حفاظت از سرمایه‌گذار و انطباق اطمینان حاصل کنند.

7.NuCypher – NuCypher به عنوان یک لایه زیرساختی متمرکز بر حریم خصوصی برای برنامه های غیرمتمرکز (dApps) شناخته شده است. آنها فروش خصوصی مبتنی بر SAFT خود را با موفقیت به پایان رساندند و پس از آن یک STO که تقریباً $11 میلیون از شرکای استراتژیک و سرمایه گذاران جمع آوری کرد.

نمونه هایی از IEO های موفق

1. بایننس لانچ پد: بایننس، یکی از بزرگترین صرافی های ارزهای دیجیتال در جهان، پلتفرم راه اندازی توکن خود را با نام بایننس لانچ پد معرفی کرد. از طریق این پلتفرم IEO، پروژه هایی مانند BitTorrent و Fetch. سیگنال های بایننس به طور گسترده از طریق ارائه دهندگان مختلف در دسترس هستند.

هوش مصنوعی با موفقیت میلیون ها دلار را در عرض چند دقیقه جمع آوری کرد. محبوبیت و شهرت بایننس نقش بسزایی در موفقیت این IEO ها داشته است.

2. Huobi Prime: Huobi Global، یکی دیگر از صرافی های برجسته ارزهای دیجیتال، پلتفرم IEO خود را به نام Huobi Prime راه اندازی کرد. یکی از پروژه های موفق قابل توجه در این پلتفرم TOP Network بود که در طی چند ثانیه $15 میلیون در طی فروش توکن خود جمع آوری کرد. این اثربخشی و کارایی انجام فروش توکن از طریق IEO را نشان داد.

3. Ocean Protocol: Ocean Protocol یک پروتکل تبادل داده غیرمتمرکز است که عرضه اولیه مبادله خود را در چندین پلتفرم از جمله Bittrex International و KuCoin Spotlight انجام داد. با حمایت قوی جامعه و مشارکت استراتژیک با رهبران صنعتی مانند Google Cloud، Ocean Protocol موفق شد بیش از $20 میلیون در طول کمپین های IEO خود جمع آوری کند.

4. شبکه پرلین: شبکه پرلین یک شبکه رایانش ابری مبتنی بر بلاک چین است که یک IEO در صرافی محبوب BitMax.io داشت. با فناوری نوآورانه و مشارکت با بازیگران اصلی مانند BMW Group Asia و شرکت گاز روسیه Gazpromneft-Nefteservice LLC، پرلین شبکه با موفقیت بیش از $6 میلیون را در طول فروش توکن خود جمع آوری کرد.

5. شبکه Celer: هدف شبکه Celer این است که برنامه های بلاک چین سریع و مقیاس پذیر را با حل مسائل مقیاس پذیری با استفاده از راه حل های مقیاس بندی لایه 2 مانند کانال های حالت و زنجیره های جانبی به پذیرش انبوه برساند.

Celer Netwrok با تأییدیه‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر برتر مانند Pantera Capital، دو دور توزیع توکن دور (TDR) و دور شتاب دهنده (AR) را در طول رویداد ieo خود در بایننس لان‌اپد تکمیل کرد.

6. MaticNetwork: شبکه Matic راه حل های مقیاس پذیر را برای توسعه دهندگان اتریوم ارائه می دهد.

در طول رویداد ICO، Maticnetwork مبلغ 5 میلیون دلار را تنها در 18 دقیقه از فروش توکن بومی خود MAT جمع آوری کرد.

ملاحظات قانونی برای ICOها، STOها و IEOها

همانطور که محبوبیت ارزهای رمزنگاری شده رو به افزایش است، نیاز به دستورالعمل‌های قانونی واضح در مورد پیشنهادات اولیه سکه (ICO)، پیشنهادات توکن امنیتی (STO) و پیشنهادات مبادله اولیه (IEO) افزایش می‌یابد. این روش‌های جمع‌آوری سرمایه مورد توجه سرمایه‌گذاران در سراسر جهان قرار گرفته است، اما درک ملاحظات قانونی مرتبط با هر یک از آن‌ها بسیار مهم است.

1. انطباق با مقررات: یکی از نگرانی های اصلی هنگام راه اندازی یک ICO، STO یا IEO اطمینان از انطباق با مقررات مربوطه است. حوزه های قضایی مختلف ممکن است قوانین متفاوتی در مورد عرضه اوراق بهادار و تامین مالی جمعی داشته باشند. برای پیمایش در این چشم انداز پیچیده، مشورت با کارشناسان حقوقی متخصص در مقررات ارزهای دیجیتال ضروری است.

2. حفاظت از سرمایه گذار: حفاظت از منافع سرمایه گذار جنبه کلیدی هر روش جمع آوری سرمایه است. هنگام انجام ICO یا IEO، صادرکنندگان باید اطلاعات دقیقی در مورد پروژه خود ارائه دهند و اقدامات ضد تقلب را رعایت کنند. در مقابل، STOها مشمول الزامات نظارتی سخت گیرانه تری هستند زیرا شامل اوراق بهاداری می شوند که تحت چارچوب های مالی موجود قرار می گیرند.

3. رویه‌های KYC/AML: مشتری خود را بشناسید (KYC) و رویه‌های مبارزه با پول شویی (AML) برای حفظ شفافیت در فضای رمزنگاری بسیار مهم هستند. اجرای فرآیندهای راستی‌آزمایی قوی به جلوگیری از فعالیت‌های متقلبانه مانند پولشویی یا تأمین مالی تروریسم کمک می‌کند.

4. انتخاب حوزه قضایی: کشورهای مختلف سطوح متفاوتی از پذیرش ارزهای دیجیتال و روش‌های جمع‌آوری سرمایه مبتنی بر بلاک چین دارند. انتخاب حوزه قضایی که از این طرح‌ها حمایت می‌کند، می‌تواند وضوح بیشتری در مورد انطباق با مقررات ارائه دهد و در عین حال خطرات بالقوه مرتبط با فعالیت در مناطق محدودتر را کاهش دهد.

5. حقوق مالکیت معنوی: حفاظت از حقوق مالکیت معنوی هنگام راه‌اندازی هر پیشنهاد ارز دیجیتال حیاتی است زیرا شامل فناوری‌ها یا مفاهیم نوآورانه منحصر به فرد برای پروژه شما می‌شود. ثبت اختراع یا حق چاپ می تواند به محافظت از ایده های شما در برابر سوء استفاده توسط دیگران بدون مجوز مناسب کمک کند.

6. محدودیت‌های سرمایه‌گذاری: برخی از حوزه‌های قضایی محدودیت‌های سرمایه‌گذاری را برای افرادی که در فروش توکن‌ها از طریق ICO، STO، یا IEO شرکت می‌کنند، به عنوان راهی برای محافظت از سرمایه‌گذاران خرد تحمیل می‌کنند. درک و رعایت این محدودیت ها برای جلوگیری از مشکلات قانونی بسیار مهم است.

نتیجه

ارز دیجیتال روش‌های جمع‌آوری سرمایه در طول سال‌ها به طور قابل توجهی تکامل یافته‌اند و ICO، STO و IEO به عنوان گزینه‌های محبوب برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران ظهور کرده‌اند. هر روش مجموعه‌ای از مزایا و معایب خود را ارائه می‌دهد، که درک تفاوت‌های شرکت‌کنندگان قبل از درگیر شدن در هر گونه فعالیت جمع‌آوری سرمایه را برای شرکت‌کنندگان ضروری می‌سازد.

ICO (ارائه اولیه سکه) یک روش تامین مالی جمعی است که به استارتاپ ها اجازه می دهد تا با انتشار توکن یا سکه برای سرمایه گذاران، سرمایه جمع آوری کنند. در طول رونق ارزهای دیجیتال محبوبیت پیدا کرد، اما از آن زمان به دلیل کلاهبرداری و فعالیت های تقلبی با چالش های نظارتی مواجه شده است.

از سوی دیگر، STO (Security Token Offering) شامل صدور توکن های امنیتی است که نشان دهنده مالکیت یا سهام یک شرکت است. این روش در مقایسه با ICOها انطباق قانونی بیشتری را فراهم می کند اما ممکن است مشارکت انواع خاصی از سرمایه گذاران را محدود کند.

یک IEO (پیشنهاد اولیه تبادل) در صرافی‌های ارز دیجیتال انجام می‌شود که در آن صرافی به عنوان تسهیل‌کننده بین پروژه‌ها و سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. این روش اقدامات امنیتی و دسترسی به مجموعه بزرگتری از سرمایه گذاران بالقوه را ارائه می دهد.

هنگام در نظر گرفتن این سه روش جذب سرمایه، مهم است که مزایا و معایب آنها را بسنجید. ICO ها انعطاف پذیری و دسترسی جهانی را ارائه می دهند اما فاقد مقررات هستند. STOها محافظت بیشتری از سرمایه گذاران را ارائه می دهند اما با هزینه های انطباق بالاتری همراه هستند. IEO ها راحتی را از طریق پلتفرم های تبادل ارائه می دهند اما کنترل پروژه را محدود می کنند.

نمونه‌های موفق هرکدام شامل ICO اتریوم است که میلیون‌ها دلار برای توسعه پلتفرم بلاک چین جمع‌آوری کرد. tZERO's STO که سرمایه گذاران نهادی علاقه مند به اوراق بهادار دیجیتال را جذب کرد. IEO بایننس لانچ پد دارای پروژه هایی مانند BitTorrent است که در عرض چند دقیقه به فروش رفت.

قبل از شروع هر سفر جمع آوری کمک ارز دیجیتال، ضروری است ملاحظات قانونی خاص هر حوزه قضایی مانند الزامات ثبت نام یا محدودیت های اعمال شده توسط نهادهای نظارتی مانند SEC در ایالات متحده یا MAS در سنگاپور را در نظر بگیرید.

درک تفاوت‌های کلیدی بین ICO، STO و IEO می‌تواند به کارآفرینان کمک کند هنگام جمع‌آوری سرمایه از طریق ارزهای دیجیتال، تصمیم‌گیری آگاهانه بگیرند. در حالی که هر سه روش بسته به پروژه و چشم انداز نظارتی، محاسن و معایب خود را دارند، تحقیقات کامل و دقت لازم برای موفقیت در تجارت کریپتو.

سیگنال های کریپتو رایگان
به انجمن 12000 SFA برای سیگنال‌های رمزنگاری رایگان روزانه بپیوندید!
به انجمن 12000 SFA برای سیگنال‌های رمزنگاری رایگان روزانه بپیوندید!
fa_IRPersian